dinsdag 30 december 2008

Hoop en vrede

Met dank aan de Standaard voor de link:
http://gaza-sderot.blogspot.com/
De 'hope-man' woont in Israël, de 'peace-man' in de Gazastrook.

Louise en Ottokar hebben het aan tafel over de hospitaals zonder medicijnen in Gaza en over wie er in godsnaam in zijn hoofd haalt om bomauto's op Afghaanse schoolkinderen af te sturen. Wat kun je doen?, vragen ze zich af. Wat kun je doen behalve tenminste dat ene kind waar je zelf de hoede over hebt zoveel mogelijk liefde geven? Want wie met liefde opgroeit, doet zo'n dingen niet, toch?

maandag 29 december 2008

Oefening

Tel rustig tot tien.
Eén
twee
drie
vier
vijf
zes
zeven
acht
negen
tien.
Zo: in deze tien seconden zijn er op de wereld 43 baby’s geboren.
Wens ze alle 43 een gelukkig leven.

vrijdag 26 december 2008

Gevonden

In de geheime ruimte onder het zitje van de tractor in de garage: twee tutjes.

woensdag 24 december 2008

Zoek

Tutje, tutjeuh, tuwuwutjeuh... Crisis ten huize P. Prinsje T. staat troosteloos rechtop in bed. Twee van de drie tutjes zijn spoorloos. Eén tutjeuh volstaat duidelijk niet om te kunnen slapen. Tutjeh! Ottokar en Louise doorzoeken koortsachtig het hele huis. Waar kunnen tutjes zoal zoek geraken? Tutjeuh. Waar kunnen tutjes zich zoal schuilhouden? Verwijten heen en weer. Waarom leg je die dingen ook niet op een vaste plaats? Maar weet je dan zeker dat hij zijn tutje nog bijhad toen we van de fiets stapten? Tutjehehe!!! Kijk dan eens in je jaszak. Ik steek nooit tutjes in mijn jaszak. Tuuuuuutjeeuh! Maar zoek dan toch mee. Ik heb hem niet beloofd dat we dat tutje zouden terugvinden.
Na een half uur of zo staken Ottokar en Louise hun zoektocht. Ergens ten huize P. moet een zwart gat, een verdwijngat voor tutjes zijn. Prinsje T. is nog minstens een kwartier troosteloos. Dan valt hij in een diepe slaap. Hoeveel uren, vraagt Louise zich af, verliest de mensheid niet aan het zoeken naar tutjes?

dinsdag 23 december 2008

KNT

‘Wat was je aan het dromen?’ vraagt Ottokar lachend.
De wekker was al afgegaan, maar dat had Louise niet gehoord. ‘Hoezo?’ vraagt ze door een dikke waas van slaap heen.
Even later, als Ottokar al de kamer uit is, krijgt ze het antwoord: Prinsje T, die de nacht tussen hen in heeft doorgebracht, knijpt zijn ogen dicht en begin langgerekt te kreunen.

maandag 22 december 2008

Maar wie dan wel?

- Genen enkele.
- Neen, neen, dat is waar. Voor ’t ogenblik genen enkele.
- De Steve vroeger, dat vond ik nog ne schone mens.
- Ja. Die wel ja. En hij kon goed koken.
- Hoezo dadde?
- Die heeft toch een kookboek geschreven, de Steve?
- Dat is waar ja. En Celie, die had toch ook een kookboek, was het niet?
- Ja, maar als ge de Jean-Luc ziet: een gezond kookboek kan dat toch niet zijn he.
- Neen. Dat niet, neen. Weet ge wat mijn kleindochter zegt?
- Wat zegt ze?
- Ze zegt dat dieje zoon van de Gucht, allee hoe noemt em – dingese- dat dat ook nen hele schone is.
- Heeft die dan al ne zoon die…
- Ja ja, ge kon daarop stemmen. Daar stemmekik op, zei ons Kelly. Dat is ne schone.
- En zijne pa is toch ook wel, allee, dat is ook wel ne nette zo he.
- Maar daar hoort ge lijk niet zo veel meer van.
- Neen, spijtig toch. Ze zijn allemaal weg. En Leterme, ge moogt zeggen wat ge wilt maar…
- Hij had zijnen bril niet mogen wegdoen.
- Dat is het.
- Met zijnen bril had hij nog een beetje présence maar…
- Neeje. Geenen enkele. ’t Is waar.

(Opgetekend in september 2008)

woensdag 17 december 2008

Zegeningen tellen

Het schijnt een Chinees gezegde te zijn: ‘Geluk bestaat uit drie dingen: iemand om van te houden, iets om te doen en iets om op te hopen.’
Zo eenvoudig is dat.
Louise kijkt naar Ottokar en Prinsje T, naar haar agenda en naar haar bankrekening en beseft dat ze een verdomd gelukkig mens is.

dinsdag 16 december 2008

Woord van het jaar

Kijk, daar had Louise nog nooit van gehoord, van dat woord ‘swaffelen’. Noch van de praktijk van het ‘laten slingeren van het mannelijk geslachtsdeel en er moedwillig tegen een object mee aantikken’. Bij wiien, bankendomino en zweef-tv kan Louise zich nog iets voorstellen maar bij swaffelen doet ze dat eigenlijk liever niet.
Eerst had ze gelezen: het laten rondslingeren van het mannelijk geslachtsdeel, wat natuurlijk een nog net iets eigenaardiger bezigheid was.
Maar goed. Swaffelen dus. Verkozen door 57 procent van de 16.000 bezoekers. En nu vraagt Louise zich af: waar, hoe, hoe vaak wordt er dan geswaffeld? En is dat niet een beetje koud, zo in deze tijd van het jaar?

maandag 15 december 2008

Beloof niets voor je het eigenlijk al waar hebt gemaakt

… dus ook geen sociale experimenten die nog niet klaar voor gebruik zijn.
Dat komt ervan. Van een prinsje dat zich voor het eerst bewust is van Sinterklaas. En een Oma bij wie Sinterklaas een week later dan overal anders komt. Niet dat dat erg is, zo spreiden we het plezier. En nog meer als we een dag daarna binnenvallen in het huis met de prinsessen, waar we een wat verweesde houten trein en een plastic parkeergarage vinden die dringend wat meer aandacht nodig hadden. (Bij deze is het bewezen: prinsjes hebben een aangeboren voorkeur voor ballen, treinen en auto’s, prinsessen zijn genetisch voorbestemd voor Barbie).
Zodat Ottokar, Prinsje T en Louise nu leven in een duplodierentuin (inclusief Knut het ijsbeertje), in de schaduw van een grote parkeergarage, waar een houten trein tussendoorrijdt en een tiental pinguins proberen te ontkomen aan een gele auto met brullende motor, gierende remmen en een voorliefde voor antarctische bloedbaden.
Daarnaast moet Prinsje T nu zijn bed delen met Jules, die altijd als eerste zijn pyjama aan heeft. En het was al zo krap in dat bedje, met de dolfijn, het konijn, de giraf, Flappie en de drie tutten. Een hele brigade is dat die 's ochtends rond zowat half zes als één man paraat staat om naar de sponde van Ottokar en Louise te worden getransporteerd.

donderdag 11 december 2008

Dienstmededeling

Mocht u zich afvragen waarom er zo weinig activiteit is op deze blog (is het 'de' of 'het' blog, vraagt ze zich plots af): behalve hard aan het werken is Louise ook een klein sociologisch experiment aan het voorbereiden dat ze op deze blog wenst uit te voeren. Komt u vooral begin volgende week nog eens een kijkje nemen.
Daarnaast lijdt Louise momenteel aan een overdosis suiker ten gevolge van het bezoek van Sinterklaas aan een Prinsje dat geen snoep en chocolade lust. Alle suggesties ivm de omgang met de Zoete Verleiding zijn welkom. (Evenals suggesties over alle mogelijke vieze en andere producten die helpen om een teveel aan suiker uit je lijf te krijgen).

vrijdag 5 december 2008

Rosa nunquam doluit

Kijk, daar wordt Louise nu gelukkig van. Van een leraar Latijn die zijn klas ‘Mia’ laat vertalen en een prachtensemble als Capilla Flamenca die dat dan ook nog eens gepast op muziek zet.
Puik werk, zo op het eerste gezicht, die vertaling. Louise wou dat zij in die klas van meester Claeys zat. En wat een prachtige versie hebben die van Capilla Flamenca daarvan gemaakt! Zoals nog maar eens blijkt: Mia van Gorky is en blijft een voltreffer. Laat het Latijnse zusje maar de kersthit van het jaar worden.

donderdag 4 december 2008

Dit is een blog met reclame

Twee mijnheren. Toegegeven : één klein mijnheertje en één grote. Het kleine mijnheertje zit op de schoot van de grote. Hij heeft een fopspeen in zijn mond die de grote mijnheer er met lippen en tanden probeert uit te vissen.
Heen en weer, heen en weer gaat de fopspeen. Het is een spelletje dat ze regelmatig spelen. Een soort zoenen met een tut ertussen.

Het is ochtend. Daarnet, terwijl ik nog wat minuten slaap probeerde te stelen, ging de grote mijnheer het kleintje uit bed halen. ‘Wow! Ben jij al wakker? Jaha! Wakker! Ons kereltje is wakker!’ ‘Papa!’, klinkt het olijk uit de kamer. En dan gegiechel. Iemand is iemand aan het kriebelen. Ik hoor de twee joelend naar de woonkamer trekken.

(Als het goed is valt de rest van deze tekst morgen te lezen in de estafettecolumn van de Gazet van Antwerpen. Dat Prinsje T er is gekomen, zo zou u daarin kunnen ontdekken, is eigenlijk een beetje een wonder. Het ware verhaal van Prinsje T leest u ook in het boek dat u hier rechts ziet aangeprezen. De organisatie 'De Verdwaalde Ooievaar' wil er het best verkopende boek van deze kerstdagen van maken. U mag altijd een handje helpen. )

woensdag 3 december 2008

Iets uit te leggen

Prinsje T heeft gisterenavond voor de eerste keer een wortel in zijn schoen gelegd (maar niet voordat hij hem zelf half had opgegeten).
Deze ochtend was hij helemaal niet verrast. Hij hurkte bij het schoentje en propte meteen alle letterkoekjes in zijn mond. De spekken en het marsepein vielen niet in de smaak. Prinsje T is een peutertje dat eigenlijk niet van snoep houdt, maar dat weet de Sint nog niet. Toen alle letterkoekjes in zijn mond zaten, keek Prinsje T naar Louise en zei: ‘Nog?’

dinsdag 2 december 2008

Omdat het al zo lang geleden is...

… dat we nog dit soort dingen deden.
Vanaf wanneer zet je die kerstboom eigenlijk? (zou de Sint het verkeerd oppakken als we al met het decor van de concurrent komen aanzetten?)
En hoe maak je een tweejarige duidelijk dat die kleine blinkende vruchtjes aan de boom niet om te plukken zijn?