Iets met boeken (3)

Wat valt er te zeggen?
Dat schrijvers wat ze willen vertellen het beste verwoorden in hun boeken, dus is het dan wel zo’n slimme keuze om hen ‘de grote ideeën’ nog eens op een andere manier uit de doeken te laten doen?
Is over WOII schrijven voldoende overeenkomst om twee schrijvers bij elkaar te zetten?
Is het überhaupt een goed idee om twee schrijvers bijeen te zetten rond zogenaamd gemeenschappelijke thema’s?
Het antwoord lijkt me: neen. Een schrijver en zijn boek, dat is iets unieks. En er is van alles dat ik daarover te weten wil komen. Maar twee schrijvers laten debatteren over de ideeën in hun boeken, dat lijkt me zoiets als twee vaders met elkaar laten debatteren over de karaktertrekken van hun kind.

En over dat laatste gesproken: is het fijn om de auteur van Omega Minor te horen zeggen dat hij ondanks alles vader is geworden? Absoluut. Dat maakt me toch weer blij dat ik naar Iets met boeken heb gekeken.