Het is dringend. We zitten op de fiets, hij wijst. Het wordt al jammeren nu. ‘Bientjehe!’ Hij stampt met zijn voeten en schudt zijn hoofd. Waarom rijdt die domme mama daar nu aan voorbij? ‘Neehee! Bieieieientje!’ Hoe kan ze mij nu niet verstaan, ze verstaat toch ook al eepad, of ifwaf of offietuur*?
En ik wil hem wel ter wille zijn maar God mag weten wat een bientje is. Probeer het dan eens op een andere manier, wil ik hem vragen. Maar hij houdt het bij dat ene woord. Zoals wanneer je Pictionary speelt, en iemand altijd maar diezelfde rare lijnen tekent.
Posts
3 opmerkingen:
Als ze nog niet zo lang praten is het soms moeilijk, he. Knap is je vergelijking met Pictionary.
Of altijd maar hetzelfde blijft roepen, terwijl jij tekent en het fout is wat hij/zij roept.
Ik gok op een kabouter of een slak zonder huisje.
Een reactie posten